هفدهمین گام سفیر مهربانی خانه تآتر
دیدار با حسین مسلمی نائینی

سفیر مهربانی با مدیریت رویا تیموریان به حرکت خود ادامه می دهد. در هفدمین گام، همراهان گرامی سفیر ، مجید قناد مسئول کمیته رفاه خانه تاتر ، نادر بهرامی عضو انجمن صنفی عکاسان ، کیارش مسیبی عضو هیات مدیره انجمن صنفی عکاسان و اختر تاجیک از قدیمی ترین عکاسان تاتر حضور داشتند.
به گزارش روابط عمومی خانه تاتر ، مریم رحیمی در ارتباط با این دیدار چنین می نویسد:
هماهنگی این برنامه سخت تر از بقیه ی برنامه ها بود. شنیده بودم که قبلا همکاران آقای مسلمی در انجمن عکاسان تلاش کرده بودن به دیدنشون برن اما آقای مسلمی بنابر دلایلی موافقت نکرده بودن .
گفت و گوی من با آقای مسلمی هم از طریق نوشتن پیام در واتس آپ بود و این عدم امکان گفت و گوی تلفنی خودش کار رو سخت تر می کرد.
خلاصه هرچی لازم بود بگم ، نوشتم .
پاسخ دادن ، تشکر کردن و در نهایت همراه با دلایلی عذرخواهی کردن و دیدار رو نپذیرفتن !
کوتاه نیومدم . اینقدر نوشتم و توضیح دادم و از علاقه مون به این دیدار گفتم که در نهایت راضی شدن و ما هم خشنود
و این خشنودی با دیدار حضوری این هنرمند دوست داشتنی ، چند برابر شد.
پیش از رفتن به این دیدار از نادر بهرامی عزیز و از کیارش مسیبی نماینده انجمن عکاسان در این دیدار ، خیلی تعریف آقای مسلمی رو شنیده بودم ،
می دونستم که از عکاسان فعال قدیم بودن و به جز عکاسی رزومه ی بازیگری خوبی هم دارن و بخش جذاب ماجرا برای من این بود که تازه فهمیدم در فیلم عروسی خوبان هم بازی کردن ، دوسه تا عکس هم از اینترنت پیدا کردم که کیفیت خوبی ندارن اما دیدنشون خالی از لطف نیست
عکس هارو که ورق بزنید به این عکسهای قدیمی جالب هم می رسید .

از نادر بهرامی در مورد حسین مسلمی شنیده بودم که :
حسین مسلمی عزیز رو از اوائل دهه هفتاد که برای عکاسی به تاتر شهر میومد می شناسم ، از همون ابتدا مرد خوش رو ، با اخلاق و هنرمندی بود که برای کارش احترام زیادی قائل بود ، از زمانی هم که انجمن عکاسان خانه تئاتر در سال ۱۳۸۶ شکل گرفت کنار انجمن بود .
یادم هست در اواخر دهه ۸۰ ورکشاپی در هفته بزرگداشت روز جهانی تاتر در خانه تاتر برگزار کردیم که آموزش نرم افزار مربوط به عکاسی بود و سه نفر در اون ورکشاپ شرکت کردن که اولین نفری که اومد حسین عزیز بود ، اون هم در شرایطی که مشکل جدی در مهره های گردنش ایجاد شده بود و قاعدتا نباید به گردنش فشار میاورد ، اما عشق و احترام به عکاسی باعث شد که در پی به روز شدن و پیشرفت باشه که این رفتار باعث شد علاقه و احترام من بهش دوچندان بشه

توی ایام بزرگداشت روز جهانی تئاتر هم اغلب جزو اولین نفراتی بود که کارهاش رو ارسال میکرد برای چاپ و شرکت در نمایشگاه انجمن .

کیارش مسیبی در مورد ایشون می گفت : بین تمام همکاران قدیمی شخصیت بسیار محبوبی هست و نمک خاصی داره و همه شیفته ی مهربونی و لبخندهاشون هستن و خیلی دوستشون دارن.

خلاصه که وقتی وارد خونه شون شدیم توی همون دیدار اول تازه فهمیدم که دوستان چی میگفتن
و واقعا هرچقدر از سادگی و صمیمیت و مهر و شیرینی آقای مسلمی و البته خانواده شون بگم ، کم گفتم
راستشو بخواین وقتی نمیپذیرفت بریم منزلشون فکر کردم با یک آدم جدی و خشک طرفیم . اما در گپ و گفت دیدار ، فقط لبخند بود و مهر و صداقت و سادگی و شیرینی و نمک!
کیارش مسیبی برامون تعریف کرد آقای مسلمی که از قدیمی های این حرفه محسوب میشه ، حامی مهربانی برای جوونترهاست و به عنوان مثال می گفت که وقتی ما نمایشگاه عکس داریم ، با هر سختی که شده حتما به دیدن نمایشگاه میان و کلی مارو با این کارشون دلگرم می کنن.
حسابی در حال گپ و گفت بودیم که آقای مسلمی چندتا سکه ی یک تومانی و دوتومانی مربوط به حدود چهل سال پیش آوردن و نفری یک دونه بهمون هدیه دادن
و با توضیحات خودشون متوجه شدیم که علاقه ی ویژه ای به سکه های قدیمی دارن

اما بعد از دیدار نادر بهرامی عزیز برامون توضیح داد که به مرور مشکل مهره های گردن آقای مسلمی بیشتر شده و می گفت یک روز دیدم تو صفحه شخصی خودش در اینستاگرام داره یه سری از آرشیو قدیمی سکه و تمبر و ملزومات قدیمی رو برای فروش میزاره ، بهش پیام دادم و جویا شدم و با توضیحاتش متوجه شدم که متاسفانه درگیری بیماریش به حدی جدی شده که دیگه نمیتونه دوربین عکاسی دست بگیره چون فشار زیادی به مهره های گردنش ، دستش و کمرش میاد ، و به هرحال ناچار به حرکت در زمینه های دیگه شده و از اونجایی که به سکه و تمبر و اینها از قبل علاقه داشته ، فعالیتی در این زمینه رو شروع کرده
نادر بهرامی با حس و حال خاصی می گفت
حسین مسلمی یکی از شریفترین انسانهایی هست که تو زندگیم دیدم ، بزرگی و فروتنیش واقعا ستودنی هست .
و خب ما هم اون روز در این دیدار انسان مهربان فروتن و خوشرویی رو ملاقات کردیم
و هدیه شون هم برامون بسیار جالب و دوست داشتنی بود و خاطره ای شد از یک دیدار گرم در زمستان سرد ۱۴۰۱